اسب

 

 کوله بار بر داشتم 

و همسفری یافتم از جنس دلتنگی 

کم حرف و ساکت 

هر از گاهی از بدی راه گله می کرد  

ساعت ها برایش گفتم 

تا خالی شوم 

در کنارش قدم بر میداشتم  

تا مبادا احساس کند بین او و خودم فرقی قائلم

وقتی به چشمانش نگاه میکردم 

از منم دلتنگ تر بود 

ولی حیف که  

نه من زبان او را می دانستم  

نه او !!!!!!! 

ولی انگار بیش از همه می فهمید که چه می گویم!  

ساعت ها راه رفتیم 

بازی کردیم 

خندیدیم 

و برای روز که داشت کم کم  بار سفر می بست 

 دست تکان دادیم 

روز دلپذیری بود  

در کنار دریاچه و غروب آفتاب 

و همسفرم 

اسب!