زینبِ جان...

« اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا بِنتَ وَلیِّ اللهِ الأَعظَمِ، اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا بِنتَ وَلیِّ اللهِ المُعَظَّمِ، اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا عَمَّةَ وَلیِّ اللهِ المُکَرَّمِ، اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا اُمَّ المَصَائِبِ یَا زَینَبُ، وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ. » 

 

  ** کـیـست آن دخـتـر که مانـند پـدر گـویـد سـخـن **
                                            ** مـی گــذارد بـر زمـیـن، مـانـنـد مــادر گــام را ** 

      ** کیست این بانو که از دشـمن چو بـینـد نـاسزا **
                                            ** می کـنـد مـقـهـور مـنطـق، صـاحـب دشـنام را ** 

      ** سرچوازمحمل برون آورد،خواند آن خطبه را **
                                            ** کـوفـه را لـرزاند و بر هـم زد اساس شـام را ** 

      ** گـر چـه نامش قـلـب عالم را بسـوزاند ولـیک **
                                            ** حـال سـوزانـم دل و سـازم بـیان ایــن نــام را ** 

      ** قهرمان کـربـلاء، ام المصائب زیـنب(س) است **
                                            ** آنـکـه بـا تـلخیّ صـبرش، کرده شیرین کام را **